Een tijdje terug zat ik in mijn kleine blauwe doosje op een zwarte baan speciaal voor doosjes. Ik stond stil, tussen heel veel andere doosjes. Er zat geen beweging in.
Vreemd eigenlijk dat mijn leven vol zit met dozen. Een doos waar ik in woon, dozen waar ik dan weer dozen in zet rondom zo’n grote platte HD-doos, zo groot en zo plat mogelijk, want dat is belangrijk. Daarop zie ik dat grote dozen beter zijn dan kleine! En dat ik gelukkig word van het kopen van nieuwe doosjes.
Daarom ging ik in mijn kleine blauwe doosje, ieder dag, naar een doos om daar geld te verdienen om mijn dozen te kunnen betalen. En omdat ik te lang naar die grote platte HD-doos keek ging ik naar een andere doos om aan mijn lijf te werken. Want op die grote platte HD-doos zag ik dat je dan succesvol wordt. En als ik succesvol ben kan ik een grotere doos kopen, waarmee ik dan tussen andere doosjes stil kan staan op een special zwarte baan voor doosjes…
Ik heb het afgelopen jaar afscheid genomen van heel veel van mijn doosjes. Ik heb mijn super-doos in Rotterdam verkocht. Ik heb op de bodem gekeken van de dozen die ik bewust of onbewust helemaal achteraan had gezet. En gekeken in de dozen waarvan ik niet eens wist dat ik ze (nog) had. Ik heb weloverwogen de keuze gemaakt een paar doosjes te bewaren. Alleen die, die mij gaan ondersteunen in het opbouwen van een nieuw leven, op een nieuwe plek, met veel minder doosjes.
Nu heb ik weer ruimte… Ik nodig je uit om eens goed naar je dozen te kijken, afscheid te nemen van de dozen die jou niet ondersteunen. Of hele belangrijke doosjes die een beetje leeg zijn geraakt, weer te vullen. Ik weet zeker dat het zal je verbazen wat voor een moois je tegen zal komen.