Misschien herken je dit wel. Je hebt een fijne relatie, een stel toffe vrienden, en een baan. En toch knaagt er iets aan je. Je wilt iets anders, maar je kunt er niet precies je vinger op leggen. Dit gevoel heb je al een tijdje, het komt en het gaat. En je mag van jezelf niet ‘klagen’, want je hebt toch alles…
Of je had alles voor elkaar en dan gebeurt er iets dat je leventje behoorlijk op zijn kop zet. Je bent bijvoorbeeld je baan verloren. Of je relatie is over.
Dan kan het je zomaar gebeuren dat je wat vast komt te zitten. Je wilt wel, maar je weet niet hoe. Er zijn misschien wel ‘stemmetjes’ die tegen je zeggen: “er zit niemand op jou te wachten” of “dat kan je toch niet”. Dat je er heel goed in wordt om andere zaken voorrang te geven. Dat je je een beetje ‘numb’ en terneergeslagen voelt.
Het voorgaande zijn vaak symptomen dat je niet meer volledig achter het roer staat van jouw eigen schip. Stroming, getijden en de wind hebben vrij spel. Het kost je ongemerkt veel energie om jouw schip enigszins op koers houden. Een hele nieuwe richting in slaan is even niet aan de orde.
Hoe mooi zou het zijn om even in heel kalm helder water te zijn. Waar je rust kunt vinden om een nieuwe koers uit te zetten. Waar je het rommelig geworden ruim van je schip op orde kunt brengen en onnodige ballast overboord kunt kieperen. En dat er een loods aan boord is die de wateren kent als zijn broekzak. Met wie je kunt overleggen, voordat je weer alle zeilen hijst en vol goede zin naar een nieuw avontuur vaart.